Lucyna Langer-Kałek

Sport i rekreacja

Lucyna Langer-Kałek, która przyszła na świat 9 stycznia 1956 roku w Mysłowicach, jest wybitną postacią w polskim sporcie, szczególnie w dyscyplinie lekkoatletycznej. Jej osiągnięcia na arenie międzynarodowej przyczyniły się do promocji Polski w świecie sportu.

W 1982 roku zdobyła tytuł mistrzyni Europy w biegu na 100 m przez płotki, co stanowiło szczyt jej kariery sportowej. Po dwóch latach, w 1984 roku, odniosła kolejny sukces, zwyciężając w halowych mistrzostwach Europy na dystansie 60 m przez płotki.

Nie można również zapomnieć o jej udziale w Letniej Uniwersjadzie w 1979 roku, gdzie zdobyła złoty medal, a także o jej osiągnięciu na Igrzyskach Olimpijskich w 1980 roku, gdzie wywalczyła brązowy medal w biegu na 100 m przez płotki. Langer-Kałek to również wielokrotna mistrzyni Polski, co potwierdza jej dominację w krajowych zawodach w tej dyscyplinie.

Kariera sportowa

Lucyna Langer-Kałek rozpoczęła swoją sportową karierę w MKS Tychy, gdzie trenowała od 1971 do 1972 roku. Następnie przeszła do Startu Katowice, a w latach 1974-1985 reprezentowała GKS Tychy, z wyjątkiem roku 1977, kiedy to występowała dla Górnika Zabrze.

Starty międzynarodowe

Starty na otwartym stadionie

W roku 1978 miała miejsce jej debiut na europejskiej arenie sportowej, podczas mistrzostw Europy, gdzie zdobyła 5. miejsce w biegu na 100 m ppł, osiągając wynik 12,98 sekundy. W tej konkurencji zdobywała swoje największe osiągnięcia w kolejnych latach.

W 1979 roku triumfowała na Letniej Uniwersjadzie, uzyskując czas 12,62 sekundy, a drugie miejsce w tym biegu zajęła Danuta Perka. Rok później, w 1980 roku, wróciła z brązowym medalem igrzysk olimpijskich z czasem 12,65 sekundy. Na tych samych igrzyskach brała również udział w sztafecie 4 × 100 m, która zajęła 7. miejsce z czasem 43,59 sekundy, biegła razem z Grażyną Rabsztyn, Zofią Bielczyk oraz Elżbietą Stachurską.

W 1982 roku zdobyła tytuł mistrzyni Europy, ustanawiając nowy wynik 12,45 sekundy. Z kolei w 1984 roku, w związku z bojkotem igrzysk olimpijskich w Los Angeles, wystartowała tylko na zawodach Przyjaźń-84, gdzie zdobyła brązowy medal, uzyskując czas 12,61 sekundy.

W swojej karierze reprezentowała Polskę w zawodach Pucharu Europy w 1981 roku, gdzie osiągnęła 4. miejsce w biegu na 100 m oraz również 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 m. Dodatkowo w finale B zajęła 6. lokatę w biegu na 100 m, natomiast w finale A zdobyła 3. miejsce w biegu na 100 m ppł oraz 8. w sztafecie 4 × 100 m. W 1983 roku uzyskała 2. miejsce w biegu na 100 m ppł oraz 7. w sztafecie 4 × 100 m. Ponadto, w 1981 roku wystąpiła w zawodach Pucharu Świata jako członkini reprezentacji Europy, zdobywając 3. miejsce w biegu na 100 m ppł.

Starty halowe

Dwukrotnie brała udział w halowych mistrzostwach Europy. W 1982 roku nie udało jej się przejść półfinału w biegu na 60 m ppł, lecz już w 1984 zdobyła złoty medal w tej samej konkurencji, osiągając czas 7,96 sekundy.

Mistrzostwa Polski

Na krajowym podwórku, Langer-Kałek trzykrotnie wywalczyła mistrzostwo Polski w biegu na 100 m ppł w latach 1982, 1983 oraz 1984. Dodatkowo, czterokrotnie zdobyła tytuł wicemistrza Polski w tej samej konkurencji (1977, 1979, 1980, 1981). Na halowych mistrzostwach Polski zdobyła złote medale w biegu na 60 m ppł w 1982 i 1984 roku oraz brązowy medal w tej samej konkurencji w 1977 roku.

Rekordy życiowe

Rekord życiowy Lucyny w biegu na 100 m ppł wynosi 12,43 sekundy, ustanowiony 19 sierpnia 1984 roku. Jest to trzeci najlepszy wynik w historii polskiej lekkoatletyki, po rekordzie Polski Grażyny Rabsztyn wynoszącym 12,36 oraz 12,37 Pii Skrzyszowskiej. Ponadto, na 60 m ppł w hali uzyskała rekord życiowy wynoszący 7,90 sekundy, co miało miejsce 29 stycznia 1984 roku.

W latach 1978-1984 regularnie znajdowała się w pierwszej dziesiątce najlepszych płotkarek w klasyfikacjach światowych, osiągając w 1984 roku najlepszy wynik na świecie. W ramach tych lat, jej osiągnięcia były naprawdę znakomite, w tym 7. miejsce z wynikiem 12,89 w 1978, 2. miejsce z wynikiem 12,62 w 1979 (z Grażyną Rabsztyn na 1. miejscu), 3. miejsce z czasem 12,44 w 1980, 5. miejsce z wynikiem 12,97 w 1981, 2. miejsce z osiągnięciem 12,45 w 1982, 6. miejsce w 1983 z rezultatem 12,73 oraz 1. miejsce w 1984 z czasem 12,43. W latach 1982-1984 jej wyniki były również najlepszymi w Polsce w swoich kategoriach.)

Wyróżnienia

Dzięki swoim osiągnięciom sportowym, w latach 1982, 1983 oraz 1984 zdobyła prestiżowy tytuł w rankingu Złotych Kolców. Dodatkowo, była też dwukrotnie w pierwszej dziesiątce Plebiscytu Przeglądu Sportowego, zajmując drugie miejsce zarówno w 1982, jak i 1984 roku.

Życie prywatne

Lucyna była żoną lekkoatlety Leszka Kałka, który zmarł w 2016 roku. Wspólnie wychowali troje dzieci. W 1981 roku zakończyła studia w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Po zakończeniu kariery sportowej pracowała jako nauczycielka wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej nr 40 w Tychach oraz III Liceum Ogólnokształcącym w Tychach. Obecnie uczy wychowania fizycznego w I Liceum Ogólnokształcącym im. Leona Kruczkowskiego w Tychach.

Przypisy

  1. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 436
  2. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 304
  3. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 385
  4. Halina Hanusz, Bartłomiej Korpak Polacy na letnich uniwersjadach 1959-2009, wyd. Warszawa 2010, s. 58
  5. Francisco Ascorbe i inni History of the European Athletics Championship. Statistics Handbook, wyd. Barcelona 2010, s. 927
  6. Francisco Ascorbe i inni History of the European Athletics Championship. Statistics Handbook, wyd. Barcelona 2010, s. 921
  7. Francisco Ascorbe, Félix Capilla, José Luis Hernández History of the European Cup. Statistics handbook, wyd. Malaga 2006, s. 164-166 i 169-170
  8. Francisco Ascorbe i inni European Indoor Handbook. History of the European Indoor Championship, wyd. Madryt 2005, s. 434
  9. a b c Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924-2014, wyd. PKOl, b.m. i d. w., s. 467
  10. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 248
  11. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 191
  12. Janusz Waśko Polscy lekkoatleci na listach światowych 1921-2010, wyd. Zamość 2011, s. 108

Oceń: Lucyna Langer-Kałek

★★★★★
Średnia ocena:4.5 Liczba ocen:5