Janusz Kaczurba

Polityka i administracja

Janusz Bożydar Kaczurba, urodzony 17 stycznia 1938 roku w Mysłowicach, to postać o niezwykle bogatym dorobku zawodowym. Jest polskim ekonomistą, dyplomatą oraz urzędnikiem państwowym, który zdobył tytuł doktora nauk ekonomicznych.

W swojej karierze pełnił ważne funkcje, między innymi w Ministerstwie Handlu Zagranicznego, gdzie sprawował urząd podsekretarza stanu od 1986 do 1987 roku. Następnie, jako minister, zarządzał pracami Ministerstwa Współpracy Gospodarczej z Zagranicą w latach 1987–1992, a także w 1996 roku, kiedy to od sierpnia do grudnia 1996 roku był jego kierownikiem.

Dodatkowo, Janusz Kaczurba był aktywny w Ministerstwie Gospodarki w okresach 1997–1999 oraz 2001–2002, co zaświadcza o jego wieloletnim zaangażowaniu w rozwój polskiej gospodarki i relacji międzynarodowych.

Życiorys

Janusz Kaczurba to syn Tadeusza, który był aplikantem sądowym przed 1945 rokiem i aktywnym działaczem spółdzielczym oraz nauczycielką. W latach 1955–1961 poszerzał swoją wiedzę, studiując ekonomikę handlu zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. W trakcie kolejnych lat studenckich angażował się w działalność Zrzeszenia Studentów Polskich, gdzie pełnił funkcję szefa rady uczelnianej, jak również zdobył tytuł wiceprzewodniczącego Międzynarodowego Ruchu Studenckiego na rzecz ONZ. Dodatkowo, w tym okresie przystąpił do PZPR.

W 1973 roku Kaczurba obronił doktorat z dziedziny międzynarodowych stosunków gospodarczych. Dalsze kształcenie kontynuował na prestiżowych uczelniach, w tym na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley oraz Uniwersytecie Chicagowskim. Jako autor oraz współautor, Kaczurba stworzył 11 publikacji książkowych związanych z tematyką gospodarczą, a także napisał ponad 200 artykułów do prasy ekonomicznej. Warto również wspomnieć, że został wykładowcą w Akademii Finansów i Biznesu Vistula.

W latach 60. pełnił rolę szefa Wyższego Kursu Planowania Gospodarczego dla Obcokrajowców, a od 1968 roku pracował w Instytucie Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego. Jego kariera w dyplomacji ekonomicznej zaczyna się w momencie, gdy został attaché ekonomicznym Ambasady RP w Waszyngtonie w latach 1973–1977. Następnie, w latach 1982–1986, pełnił obowiązki Stałego Przedstawiciela Polski w GATT.

Długotrwała kariera Janusza Kaczurby w instytucjach związanych z gospodarką obejmowała również funkcję dyrektora naczelnego w Instytucie Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego od 1978 do 1982 roku. W latach 1986–1992 oraz 1996–1997 zasiadał na stanowisku wiceministra współpracy gospodarczej z zagranicą (wcześniej wiceministra handlu zagranicznego), a jego odpowiedzialność obejmowała politykę handlową. W końcowych miesiącach 1996 roku był kierownikiem tego resortu, co związane było z jego likwidacją.

Po kryzysie w 1999 roku, którego przyczyną było oświadczenie lustracyjne związane z przyznaniem się do współpracy z Wydziałami IV, VII oraz IX Departamentu II MSW pod pseudonimem „Kaj” od początku lat 60. do lat 70. lub 80. XX wieku, Janusz Kaczurba powrócił na stanowisko Stałego Przedstawiciela Polski u GATT (1992–1996). Dodatkowo, w latach 1999–2001 był członkiem zespołu doradców ekonomicznych prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, a jego działalność obejmowała negocjacje związane z akcesją Polski do Unii Europejskiej oraz koordynowanie działań w ramach OECD.

Między 2002 a 2003 rokiem Kaczurba pełnił funkcję stałego przedstawiciela Polskiej Prowincji przy Światowej Organizacji Handlu, a następnie objął rolę doradcy w Krajowej Izbie Gospodarczej oraz w Konfederacji Pracodawców Prywatnych „Lewiatan”. Życie prywatne Janusza Kaczurby związane jest z lekarką Marią Chalwit, z którą jest żonaty.

Przypisy

  1. a b c dr Janusz Kaczurba. vistula.edu.pl. [dostęp 19.04.2020 r.]
  2. Interpelacja nr 1995 w sprawie kontyngentu na wywóz mrożonek z Polski do krajów Unii Europejskiej. sejm.gov.pl. [dostęp 19.04.2020 r.]
  3. Dymisja Janusza Kaczurby. Rzeczpospolita, 24.03.1999 r. [dostęp 19.04.2020 r.]
  4. Janusz Kaczurba. Gazeta Wyborcza, 24.03.1999 r. [dostęp 19.04.2020 r.]
  5. a b c Obwieszczenie Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18.03.1999 r. o treści oświadczeń złożonych przez osoby pełniące funkcje publiczne (M.P. z 1999 r. nr 10, poz. 147).
  6. a b c d e Dorota Kania, Jerzy Targalski, Maciej Marosz: Resortowe dzieci. Politycy. Fronda PL, s. 154–157. ISBN 978-83-8079-099-5.
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15.06.2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 67, poz. 933).

Oceń: Janusz Kaczurba

★★★★★
Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:20