Grzegorz Heromiński

---

Życiorys

Grzegorz Heromiński jest uznawanym polskim aktorem, którego kariera artystyczna zainaugurowała się 21 września 1973 roku, kiedy to wystąpił jako aktor teatralny na deskach Teatru Ziemi Krakowskiej. W sztuce „Niespodzianka” autorstwa Karola Rostworowskiego, w reżyserii Jerzego Wasiuczyńskiego, zadebiutował w roli Kubusia. W 1976 roku zdał egzamin eksternistyczny dla aktorów dramatycznych w Warszawie, co potwierdziło jego profesjonalne umiejętności aktorskie.

W drugiej połowie lat 80. Heromiński rozpoczął grę w reklamach tworzonych przez firmę ITI, przyczyniając się do promocji różnych produktów i usług, w tym takich firm jak Baltona czy Universal. Jego zdolności były notowane i doceniane zarówno przez widzów, jak i krytyków.

W kolejnych latach 90. artysta nawiązał współpracę z Teatrem Polskim z siedzibą w Nowym Jorku, oraz z Polskim Instytutem Teatralnym w USA, którym kierowała Nina Polan, co umożliwiło mu dalszy rozwój kariery na międzynarodowej scenie teatralnej.

W 2012 roku zdecydował się na powrót do ojczyzny, gdzie kontynuuje swoją działalność aktorską, pozostając jednocześnie osobą wysoce cenioną w polskim środowisku teatralnym. Jego wieloletnia kariera i zaangażowanie w sztukę pozostają inspiracją dla wielu młodych aktorów.

Kariera teatralna

Grzegorz Heromiński rozpoczął swoją działalność w teatrze w Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie w latach 1973−1975. W tym okresie wystąpił w wielu ważnych produkcjach, takich jak:

• „Romeo i Julia” – dramat Williama Szekspira w reżyserii Antoniego Baniukiewicza, gdzie zagrał rolę Baltazara,
• „Hamlet” – w tej dramacie Szekspira, pod okiem reżysera Giovanni Pampiglione, odegrał postać Grabarza II oraz Rajnolda,
• „Niespodzianka” – sztuka autorstwa Karola Rostworowskiego w reżyserii Jerzego Wasiuczyńskiego, w której wcielił się w postać Kubuśa,
• „Zamach” – dramat napisany przez Tadeusza Brezę i Stanisława Dygata, w którym wystąpił jako Monter Szczepaniak,
• „O straszliwym smoku i…” – dramat Marii Kownackiej, w reżyserii Jerzego Ukleji, w którym zagrał Kota,
• „Trzy siostry” – słynne dzieło Antona Czechowa z reżyserią Bogdana Hussakowskiego, gdzie był Ordynansem.

Po tym etapie Kariera Heromińskiego kontynuowała się w Teatrze Dramatycznym im. Jana Kochanowskiego w Opolu w latach 1977−1979, w którym miał okazję wystąpić w takich przedstawieniach jak:

• „Śnieg” autorstwa Stanisława Przybyszewskiego, reż. Bogdan Hussakowski, w roli Pawła,
• „Terminator” – dramat Petera Handkego, pod reżyserią Zbigniewa Micha, gdzie odegrał Ucznia,
• „Protokół pewnego zebrania” – sztuka Aleksandra Gelmana z reżyserią Zbigniewa Micha, w której był Wasilij Potapow,
• „Burza” – kolejna komedia Williama Szekspira w reżyserii Jerzego Golińskiego, w roli Ariela,
• „Odejście Głodomora” – dramat Tadeusza Różewicza, w reżyserii Bohdana Cybulskiego, gdzie wystąpił jako Głodomór,
• „Magic afternoon” – dramat Wolfganga Bauera, reż. Zbigniew Mich, w roli Joe,
• „Szalona Greta” – dramat Stanisława Grochowiaka, w reż. Tomasza Zygadło, w roli Grabarza I.

Kolejne lata jego kariery to praca w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi w latach 1979−1988. W tym okresie wystąpił m.in. w:

• „Dacza” – dramat Ireneusza Iredyńskiego w reżyserii Mikołaja Grabowskiego, w roli Józia,
• „Fachowcy” – cykl dialogów Stefana Friedmanna i Jonasza Kofty, reż. Jerzego Gruza, gdzie grał Framugę,
• „Grenadier-król” – powieść Andrzeja Kijowskiego, w reżyserii Jerzego Hutka, gdzie wystąpił jako młody żołnierz,
• „Jak wam się podoba” – komedia Williama Szekspira, reżyserowana przez Bogdana Hussakowskiego, w roli Sylwiusza,
• „Opera za trzy grosze” – dramat Bertolta Brechta, reż. Bogdan Hussakowski, w której zagrał Kubę,
• „Ozimina” – powieść Wacława Berenta, w reżyserii Andrzeja Maja, gdzie odegrał rolę Horodyskiego,
• „Opiekun mojej żony” – komedia Georges’a Feydeaua, w reż. Włodzimierza Nurkowskiego, w roli Ezechiela,
• „Czekając na Godota” – dramat Samuela Becketta, reż. Maciej Prus, w roli Lucky,
• „Ferdydurke” – powieść Witolda Gombrowicza, w reż. Bogdana Hussakowskiego, gdzie zagrał Miętusa,
• „Proces” – powieść Franza Kafki z reżyserią Jerzego Hutka, w której wcielił się w rolę Studenta,
• „Tytus, Romek i A’Tomek” – musical dla dzieci Anny Amarylis i Jerzego Boma, w reż. Ewy Markowskiej, w roli Tytusa,
• „Bye-Bye, Jonasz!, czyli Tajemnice Tytanica” – komedia Jana Kaczmarka, reżyseria Andrzeja Herdera, w roli Jonasza,
• „Wesele” – dramat Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Bogdana Hussakowskiego, gdzie grał Nos,
• „Bunt komputerów” – musical Jacka Cygana, w reż. Wojciecha Kępczyńskiego,
• „Samobójca” – dramat Nikołaja Erdmana, w reżyserii Marcela Kochańczyka, w roli Jegoruszka.

Filmografia

Grzegorz Heromiński jest aktorem znanym z wielu ról filmowych oraz teatralnych. Jego filmografia obejmuje szereg wybitnych produkcji, w których zaprezentował swoje umiejętności aktorskie. Oto lista niektórych z jego osiągnięć w filmie:

• Ćma (1980) jako Tomek,
• Wierne blizny (1981) jako urzędnik w komisji wojskowej (niewymieniony w czołówce),
• Vabank (1981) jako asystent komisarza,
• Gry i zabawy (1982),
• Fucha (1983) jako Gach wdowy Nowackiej,
• Przeznaczenie (1984) jako Windziarz,
• Vabank II czyli riposta (1984) jako Asystent komisarza Przygody,
• Romans z intruzem (1984) jako cywil,
• Kochankowie mojej mamy (1985),
• Pismak (1985) jako Garbus,
• Wakacje w Amsterdamie (1985) jako mężczyzna w piwiarni (niewymieniony w czołówce),
• Ostatni dzwonek (1986),
• O rany, nic się nie stało!!! (1987) jako Plichta,
• Kingsajz (1987) jako Adaś,
• Niezwykła podróż Baltazara Kobera (1988) jako Drukarz,
• Przyjaciele wesołego diabła (1988) jako Rybarczyk (odc. 2 i 5),
• Déja vu (1988) jako trener niemiecki,
• Bliskie spotkania z wesołym diabłem (1988) jako Rybarczyk,
• Serenite (1988) jako Karol, narzeczony Agaty/Leopold, ojciec Agaty,
• Kanclerz (1989),
• Gdańsk 39 (1989),
• Kramarz (1990) jako bandyta,
• Kanalia (1990) jako urzędnik (niewymieniony w czołówce),
• Piggate (1990) jako Updike, operator Schumanna,
• Pogrzeb kartofla (1990) jako Rzepecki,
• Zabić na końcu (1990) jako członek ekipy filmowej,
• Mów mi Rockefeller (1990) jako Jędrys,
• Trzy dni bez wyroku (1991) jako pracownik laboratorium kryminalnego,
• Szczęśliwego Nowego Jorku (1997) jako kolega Potejta na rogu kościoła (niewymieniony w czołówce),
• U Pana Boga w ogródku (2007) jako „Amerykanin” – Staś Niemotko (2 odcinki),
• U Pana Boga za miedzą (2009) jako „Amerykanin” – Staś Niemotko.

Teatr Telewizji

• Niezwykłe przygody p. Kleksa (reż. Laco Adamik, 1980) jako Tomek,
• Pyłek w oku (reż. Jerzy Wójcik, 1980) jako Osmudzki,
• Korowód cz.I (reż. Bogdan Hussakowski, 1986) jako żołnierz,
• Dom, który zbudował Jonathan Swift (reż. Tadeusz Junak, 1988) jako Liliput,
• Cyganeria warszawska (reż. Krzysztof Rościszewski, 1989) jako Zenon,
• Anatol (reż. Bogdan Hinkus, 1989) jako Franciszek,
• Grube ryby (reż. Bogusław Sochnacki, 1990) jako Pagatowicz.

Nagrody

Grzegorz Heromiński, uznawany za wybitnego artystę, zdobył szereg prestiżowych nagród w swoim dorobku scenicznym. Wśród nich wyróżnia się jego osiągnięcie podczas XXI Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu, gdzie w roku 1980 został nagrodzony za wyjątkową rolę Józia w spektaklu „Dacza” autorstwa Ireneusza Iredyńskiego, którego reżyserią zajął się Mikołaj Grabowski. Przedstawienie to odbyło się w Teatrze im. Jaracza w Łodzi.

W roku 1986 artysta również zdobył uznanie podczas Festiwalu Piosenki Żołnierskiej, gdzie został uhonorowany Srebrnym Pierścieniem za swoją rolę Miętusa w adaptacji „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza. Spektakl ten, reżyserowany przez Bogdana Hussakowskiego, potwierdził jego zdolności aktorskie oraz wszechstronność na scenie teatru.

---

Oceń: Grzegorz Heromiński

---