Jolanta Fraszyńska

---

Życiorys

Jolanta Fraszyńska urodziła się i wychowała w Mysłowicach, gdzie spędzała czas z matką Krystyną, ojczymem oraz starszą siostrą przyrodnią, Katarzyną. Biologicznego ojca poznała dopiero w liceum. Ma jeszcze dwoje rodzeństwa przyrodniego z kolejnego małżeństwa ojca – Magdę i Przemysława.

Już od szóstego roku życia artystka angażowała się w różnego typu działalność artystyczną, występując w zespole wokalno-tanecznym w domu kultury WSS „Społem”. W swoim nastoletnim okresie była członkinią oazy, śpiewała w chórze kościelnym oraz aktywnie uczestniczyła w działalności harcerskiej. Po uzyskaniu matury, zdecydowała się na dalszą edukację w Studium Wychowania Przedszkolnego, a następnie podjęła studia w wrocławskiej filii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie.

Rok 1991 przyniósł jej pierwsze większe uznanie, gdyż wystąpiła na IX Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi ze swoim spektaklem dyplomowym „Nasze miasto”, w którym zagrała główną rolę – Emilkę. Po zakończeniu studiów dołączyła do Teatru Polskiego w Wrocławiu, gdzie zaznaczyła swoją obecność grając gościnnie w przedstawieniu „Dzieci Arbatu”. Jej debiut filmowy miał miejsce, gdy zagrała rolę Ani w filmie „In flagranti” Wojciecha Biedronia.

W 1992 roku wcieliła się w postać Ottli w spektaklu „Pułapka” autorstwa Tadeusza Różewicza, reżyserowanym przez Jerzego Jarockiego. Kolejny rok przyniósł rolę Bianki w filmie „Białe małżeństwo” Magdaleny Łazarkiewicz, a także rolę młodej prostytutki Joli w „Porze na czarownice” Piotra Łazarkiewicza.

W 1998 roku Fraszyńska przeniosła się do Teatru Dramatycznego w Warszawie, gdzie dała popis swoich umiejętności w takich spektaklach jak „Powrót Odysa” czy „Wymazywanie”, reżyserowanych przez Krystiana Lupę. Rola lesbijki Jerri w „Niezidentyfikowanych szczątkach ludzkich i prawdziwej naturze miłości” Brada Frasera oraz Guildensterna w „Hamlecie” Williama Shakespeare’a w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego dopełniły jej teatralnego dorobku, w którym zagrała w ponad 40 inscenizacjach oraz 25 realizacjach dla Teatru Telewizji i pięciu spektaklach Teatru Polskiego Radia.

Wzrost popularności przyniosła jej rola Aldony Lipskiej w komedii Juliusza Machulskiego „Kiler-ów 2-óch” oraz hakerki „Ćmy” w trzeciej serii „Ekstradycji”, a także postać Moniki Zybert w serialu TVP2 „Na dobre i na złe”, w którym grała przez kolejne dziesięć lat. W 1999 roku jej zdjęcia w odważnych pozach pojawiły się w miesięczniku „Playboy Polska”. Jej występ jako matki w „Sto minut wakacji” (1998) przyniósł jej nagrodę za najlepszą rolę kobiecą na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Młodego Widza „Ale Kino!” w Poznaniu (2000).

Rola w filmie „Ławeczka” (2004) zdobyła uznanie na Lecie Filmowym w Kazimierzu Dolnym, gdzie otrzymała nagrodę publiczności. Jednym z jej kluczowych osiągnięć była rola „Goli”, żony Ryszarda Riedla w filmie „Skazany na bluesa” (2005). W tym samym roku ukazał się tomik „Bajki gwiazd” z tekstem jej autorstwa. W 2008 roku zagrała w serialu TVP1 „Hotel pod żyrafą i nosorożcem” oraz wzięła udział w czwartej edycji rozrywkowego programu TVN „Jak oni śpiewają”, z którego wycofała się z powodu problemów zdrowotnych.

W latach 2010-2011 była główną bohaterką w serialu TVP2 „Licencja na wychowanie”, a w 2011 roku zasiadła w jury 13. edycji programu „Taniec z gwiazdami” emitowanego przez TVN. W ostatnich latach, od 2018 do 2024, wcielała się w Katarzynę Ruszczyc w serialu TVP1 „Leśniczówka”, a od 2023 roku występuje w jednym z głównych ról w serialu Polsatu „Teściowie”.

Życie prywatne

Jolanta Fraszyńska jest osobą o niezwykle bogatym życiu osobistym. Ma za sobą dwa rozwody. Przez cztery lata pozostawała w związku małżeńskim z aktorem Robertem Gonerym, z którym ma córkę Nastazję, urodzoną w 1990 roku. Jej drugą mężem był Grzegorz Kuczeriszka, znany operator filmowy, z którym wspólnie wychowywali córkę Anielę, urodzoną w 2004 roku, a ich małżeństwo zakończyło się rozwodem wiosną 2010 roku. Po tych doświadczeniach, Jolanta związała się z Tomaszem Zielińskim.

W swoim życiu zmagała się z depresją oraz zaburzeniami lękowymi, co skłoniło ją do podjęcia psychoterapii pod kierunkiem Berta Hellingera. W ciągu dwóch lat pełniła rolę ambasadorki Ogólnopolskiej Kampanii Społecznej Forum, która koncentrowała się na problemie depresji.

W maju 2024 roku, w wieku 55 lat, ogłosiła publicznie decyzję o dokonaniu zmiany nazwiska z Fraszyńska na Przygoda.

Filmografia

Aktorka

Jolanta Fraszyńska to utalentowana aktorka, której dorobek filmowy obejmuje ogromną liczbę ról i projektów. W roku 1986 zadebiutowała w filmie Budniokowie i inni. Wkrótce potem wystąpiła w Szklanym domu, gdzie zagrała ciężarną córkę mieszkanki kamienicy. W 1989 roku zagrała również w filmie Powroty.

W 1991 roku wcieliła się w postać Ani, studentki doktora Nowaka w In flagranti, by w kolejnych latach zagrać w takich tytułach jak Białe małżeństwo (1992) oraz Żegnaj Rockefeller, gdzie miała zaszczyt zagrać Julię Kuczmańską, dziewczynę Michała. Jej wszechstronność przejawiała się w rolach tak różnych, jak dziewczyna z komitetu wyborczego w Enak czy pani Kane w serialu Wow, a także w kultowej produkcji Klan jako Dorota Lubicz.

W różnych gatunkach filmowych Fraszyńska opanowała umiejętność przyciągania widza. Widzieliśmy ją w rolach dramatycznych, jak choćby w Bożej podszewce, jak i w komediach, takich jak Kiler-ów 2-óch. W latach 1999-2010 grała Monikę Zybert-Jędras w popularnym serialu Na dobre i na złe.

W ostatnich latach aktorka zagościła w wielu znanych produkcjach, takich jak M jak miłość, gdzie wcieliła się w Zuzannę Marszałek, oraz w Ucho Prezesa w 2018 roku. Obecnie można ją oglądać w Teściowie oraz Szpitalu św. Anny, gdzie odgrywa postać Zyty Orłowicz.

Wdrożona w różnorodne techniki aktorskie, Fraszyńska udowodniła swoją klasę i talent przez lata, zdobywając serca widzów w całej Polsce.

Polski dubbing

Jolanta Fraszyńska ma na swoim koncie także znaczące osiągnięcia w dubbingu. Jej głos można było usłyszeć w Mulan z 1998 roku, gdzie użyczyła głosu Fa Mulan. W tym samym roku zagrała również Fiołka w Rudolfie czerwononosym reniferze.

Rok później, w Droga do El Dorado, użyczyła głosu postaci Chel. W 2005 roku zadebiutowała jako Czerwony Kapturek w Czerwonym Kapturku – prawdziwej historii. Dla młodszych widzów znać można ją z ról w Pana Magorium cudowne emporium i w filmie Ralph Demolka, gdzie zagrała Wandelopę von Cuks.

Fraszyńska nie ogranicza się do jednego typu filmów, dostosowując swój głos do różnych postaci i sytuacji. W 2021 roku zagrała Pam McKenzie w Nareszcie sam w domu oraz Valentina Allegra de Fontaine w Falcon i Ziomowy Żołnierz. Jej wkład w polski dubbing potwierdza jej niezwykłe umiejętności aktorskie oraz elastyczność w adaptacji do różnorodnych ról.

W życiu prywatnym jest żoną Ryśka Riedla, co również stanowi znaczącą część jej tożsamości oraz inspiracji w zawodowej karierze.

Wybrane role teatralne

Jolanta Fraszyńska to utalentowana aktorka, której bogata kariera teatralna obejmuje wiele niezapomnianych ról. W 1991 roku zadebiutowała w spektaklu dyplomowym zatytułowanym Nasze miasto, w którym wcieliła się w postać Emilki. Również w tym samym roku zagrała główną rolę w Ani z Zielonego wzgórza według Lucy Maud Montgomery, gdzie zyskała uznanie widzów jako Ania.

W 1992 roku Fraszyńska wystąpiła w dramaticznym utworze Pułapka na podstawie Różewicza. Jej talent został dostrzegony również w sztuce Płatonow, gdzie zagrała postać Saszy, a rok później ponownie wcieliła się w tę samą rolę w Płatonowie – akt pominięty. Kolejne znaczące osiągnięcia to rola Julii w Romeo i Julii w 1994 roku oraz rola Pani Elvsted w Hedda Gabler według Ibsena w 1997 roku.

Fraszyńska dała również znakomite występy w innych produkcjach: w 1998 roku zagrała Jerri w Niezidentyfikowanych szczątkach ludzkich na podstawie utworu Frasera, a rok później wcieliła się w Guildensterna w legendarnym Hamlecie. W tej samej chwili, w sztuce Powrót Odysa według Wyspiańskiego, znalazła się w czołówce polskiego teatru.

W następnych latach zaznaczyła swoją obecność w takich rolach jak na przykład w Wymazywaniu według Bernharda w 2001 roku. Dodatkowo, w 2008 roku zagrała w Uchu Van Gogha jako Ona. Jej talent zaowocował także w przedstawieniu z 2010 roku, Fredro dla dorosłych mężów i żon według Aleksandra Fredry.

Teatr Telewizji

W dziedzinie teatru telewizyjnego, Fraszyńska również odniosła sukces, debiutując w 1992 roku. W Obcy bliscy na podstawie Gundmundura Steinssona zagrała postać Marty. Krótko potem wystąpiła w Roberto Zucco, gdzie wcieliła się w Dziewczynkę. Rok później zagrała Świntusię Macabrescu w Gyubal Wahazar. Jej wybitny występ w Dybuku w 1999 roku jako Gitel potwierdził jej umiejętności aktorskie. W 2006 roku w telewizyjnej adaptacji Umarli ze Spoon River zagrała postać Dory Williams, co również spotkało się z pozytywnym przyjęciem.

---

Oceń: Jolanta Fraszyńska

---